Na uglu ulica Šafarikove i Pavla Papa nalazi se reformatorska crkva. Ta ozbiljna i jednostavna građevina, s neogotičkim tornjem na kojem počiva simbolična vitlejemska zvezda, skoro 150 godina predstavlja molitveni dom verske zajednice koja u Novom Sadu postoji već tri veka.
Sadašnja crkva nastala je na prostoru nekadašnje pijace sena, koju su kalvinisti kupili za religiozne potrebe. Sagrađena je od 1862. do 1865. godine, u neogotičkom stilu, po projektima poznatog arhitekte Đerđa Molnara, a zahvaljujući naporima tadašnjeg sveštenika Imrea Manjokija. Manjoki je bio veoma predan sveštenik, koji je na sve moguće načine doprinosio razvoju svoje verske zajednice, a njegova želja da osnuje crkvenu gimnaziju u Novom Sadu predstavlja najuverljiviji izraz te predanosti. Opština mu se posle smrti odužila tako što je podigla dva nadgrobna spomenika, od kojih se jedan nalazi u Mohaču, gde je Manjoki i umro, dok je drugi postavljen na portalu, iznad vrata novosadske crkve. Veličina takve počasti najsnažnije se može osetiti ako se ima u vidu da sledbenici Kalvinovog učenja izbegavaju svaku vrstu ikonografije.
Ovaj sakralni objekat izuzetno je zanimljiv upravo zbog tog upadljivog odsustva religioznih simbola. Vitlejemska zvezda na zvoniku jedini je simbol na crkvi, što je uobičajeno za ovu versku zajednicu u Mađarskoj, mada se na tornjevima kalvinističkih crkava u Nemačkoj i Švajcarskoj, umesto zvezde, nalazi figura petla, koja simboliše Petrovo odricanje od Hrista.
English
Srpski