Prvobitni hram sazidan je 1759. godine, a posvećen je Blagoveštenju. Stradao je u buni 1847. godine. Godine 1925. porušen je stari hram i na istom mestu podignut današnji hram Vaznesenja Gospodnjeg. Projektant hrama je bio arhitekta Danilo Popović i hram je sagrađen kao petokupolna građevina u srpsko-vizantijskom stilu. Izvođači radova su bili arhitekte: Josif Ginder, Đoka Bošković i Mita Bakić iz Starog Bečeja. Ikone na ikonostasu, vladičanskom i bogorodičnom tronu (njih 32) radio je Novak Radonić. Sadašnji hram je dugačak 45 metara, širok 25 metara, a centralno kube je visine 37 metara. Kao uzor pri gradnji sadašnjem hramu poslužio je manastir Gračanica na Kosovu, a pri živopisanju hram na Oplencu. Živopis u hramu radio je akademski slikar iz Šajkaša Žarko Milin. Ovakav prelep hram danas održava svega 110 pravoslavnih domova. Hram je od strane Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje spomenika kulture NRS, stavljen pod zaštitu države rešenjem broj 1028/49. od 13. jula 1949. godine.