Grad Subotica se nalazi na severu Republike Srbije, duž glavnih evropskih koridora i između dve reke: Dunava i Tise. Izvanredno kulturno nasleđe, bogato ukrašene građevine, multikulturalni duh i evropski šarm su osobine koje čine ovaj grad drugačijim.

Subotica je poznata po svojoj opuštenoj atmosferi, dobroj hrani i kvalitetnim vinima. Festivali, događaji, koncerti, živopisan kulturni život tokom cele godine je razlog više da posetite naš grad. Povrh toga, Subotica nudi puno zanimljivih mesta za odmor i razonodu, kao i za mnogobrojne aktivnosti oko jezera, na ergelama, salašima, u šumama i lovištima.

Palić, jezero i naselje sa istim imenom, nalazi se 8 km istočno od Subotice. On uvek nudi nešto novo i neponovljivo, a svake sezone su sadržaji na njemu sve bogatiji. Izvanredni objekti sa početka XX veka (Vodotoranj, Velika terasa, Ženski štrand i Muzički paviljon), prelep park, prepoznatljivo jezero kao i mir i tišina, čine Palić idealnim prostorom za odmor i uživanje. Trenutno na Paliću možete odsesti u hotelima visoke kategorije, renoviranim luksuznim vilama izgrađenim u takozvanom “Palićkom stilu” ili mnogim objektima privatnog smeštaja. Odlični restorani i kafići, sportski i rekreativni tereni, tri plaže, termalni bazen, Zoološki vrt, biciklističke i pešačke staze, niz raznovrsnih događaja, dinamičan kulturni život, mogućnosti zabave i dodatni sadržaji čine sveobuhvatnu ponudu turističkog centra Palić.

Subotica sa okolnim naseljima broji oko 140 hiljada stanovnika. Naseljena mesta u opštini Subotica su Bajmok, Bački Vinogradi, Bačko Dušanovo, Bikovo, Višnjevac, Gornji Tavankut, Donji Tavankut, Đurđin, Kelebija, Ljutovo, Mala Bosna, Mišićevo, Novi Žednik, Stari Žednik, Palić, Subotica, Hajdukovo, Čantavir, Šupljak.

ISTORIJA

Subotica se prvi put pominje u pisanim dokumentima pod imenom Zabatka 1391. godine. Od tada je promenila više od 200 imena od kojih su najkarakterističnija bila: Szent-Maria, Maria Theresiopolis, Marija Theresienstadt, Szabadka i Subotica. Ona postaje značajnije naselje tek posle tatarskih pohoda  početkom XIII veka, kada se preživelo stanovništvo okupilo na strateški odabranom mestu, platou izdignutom i okruženom vodom, na kojem se danas uzdiže Franjevačka crkva. To je bilo idealno mesto za ljude iz ravnice, sa kog su mogli da se brane od osvajača.

Dugo vremena je Subotica bila na granici dve moćne imperije, Mađarske i Turske. Ona je počela da se razvija tek nakon što je izgubila svoj vojni značaj. Subotica je 1779. godine dobila status slobodnog kraljevskog grada, koji joj je doneo veću autonomiju i privilegije i tada počinje da privlači preduzetnike: seljake, zanatlije i trgovce  iz okruženja i srednje Evrope.

U drugoj polovini XIX veka, nakon što je železnica stigla u grad (1869. godine), trgovina poljoprivrednim i stočarskim proizvodima je naglo počela da se razvija. Industrijalizacija počinje krajem XIX veka, kada Subotica postaje moderan srednjeevropski grad.  Nakon Prvog svetskog rata, Vojvodina se prisajedinjuje Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca (Trijanonskim sporazumom iz 1920. godine), a 1929. godine Subotica postaje deo nove države Kraljevine Jugoslavije.

Od tada Subotica nije menjala ime, ali nazive države jeste – čak pet puta. Tokom Drugog svetskog rata Subotica proživljava strašne dane, kao i ostatak Evrope. Slede rekonstrukcija zemlje i privredni rast koji je trajao sve do turbulentnih 90-tih prošlog veka.

---

---

---

---